Op een wat sombere zondagochtend, bij een temperatuur van nog geen vijf graden celsius stonden 21 deelnemers klaar bij de ingang Panneland voor de wandeling voor Vroege Vogels. Het werd een echte vogelwandeling. Kees & Clarence ging naar het zuiden, Huib naar noorden. Ondanks het frisse weer, de zon hebben we niet gezien, deden diverse vogels hun best om hun broedterritorium af te bakenen. Het aardige van de ingang Pannenland is dat je in een rondje van nog geen 2 uur al veel diverse biotopen kan ontdekken:

• het oude parkbos rondom het Huis te Vogelenzang
• de natte hakhoutbossen langs de Oosterduinrel
• de droge duinen van het Vinkenveld
• het naaldenbos met grove den, zwarte den en zeeden
• het middenduin met mei- en vuurdoornstruweel
• de infiltratie- en winkanalen

En elk biotoop heeft zo zijn eigen vogelpopulatie. Een onvolledige opsomming van vogels die we zagen of hoorden: roodborst en winterkoning, kool- en pimpelmees, zang- en grote lijster, de groene specht en de grote bonte specht, boomleeuwerik en merel. En dan in het nieuwkanaal nog diverse eenden: naast de inmiddels algemeen voorkomende kuifeend, zagen we meerdere tafeleenden, brilduikers en slobeenden. Na een wandeling van bijna twee uur was de groep van Huib toe aan een kop koffie. Helaas was de Boshut nog gesloten.

Kees doet verslag van zijn wandeling:

‘Net als vorige maand hoorden we ook deze keer de grote lijsters. De korte merelachtige zangstukjes van de grote lijster waren goed te onderscheiden van de zanglijster, die zichzelf steeds herhaalt, maar die wel veel afwisselender zingt. Beide vogels hoorden we op verschillende plaatsen in het bosachtige deel van de route. In het open gedeelte floot de boomleeuwerik.

Op het Oosterveld werd onze aandacht ook getrokken door een ratelachtig geluid, niet zoals een winterkoning ratelt, maar zachter en meer ‘ gezongen’ . Dat bleken koperwieken te zijn, heel verrassend. Bij de oversteek van het Nieuwkanaal zagen we een paartje brilduikers en een groepje slobeenden, en natuurlijk ook wat meerkoeten en kuifeendjes.

Langs het Van Lennepkanaal sprong een van de deelnemers een gat in de lucht: ijsvogel gespot! Ze zag hem in een flits, maar verderop zagen we hem nogmaals, rustig op een takje dat uit het water stak. Daar liet hij zich goed bekijken. Vervolgens vloog hij voor ons uit om bij de oversteek naar het Eiland van Rolvers nogmaals te gaan zitten. Ten slotte vloog hij met een grote boog om ons heen, terug naar waar we vandaan kwamen. Zo’n belevenis maakt de hele wandeling al geslaagd, maar we kregen nóg een verrassing: een groep ‘knorrende’ grote zaagbekken in het toevoerkanaal langs het Eiland van Rolvers. Dat geluid had in nog nooit gehoord. Eén paartje had het voorjaar in de bol en vertoonde baltsgedrag: het mannetje gooide de kop in de nek, het vrouwtje stak de snavel diep in het water met het kopje voorover. Zo zonderden zij zich af van de groep, waar ze later weer terugkeerden. Ze lieten zich van verbazend dichtbij bekijken.’