Wandeling augustus 2024

De kopjesduinen gingen nog schuil onder een dekentje van ochtendnevel toen we om 6 uur vertrokken vanaf ingang De Zilk. Prachtige zonsopgang, de fotografen in het gezelschap van 20 wandelaars konden fraaie plaatjes schieten.

Het is augustus, de bloeimaand van de struikhei, dus het lag voor de hand dat we naar ’t Heitje liepen. De heide binnen het afgesloten deel (de exclosure) stond volop in bloei, maar dit jaar zagen we ook bloeiende heide buiten de exclosure. Dat is een duidelijk teken dat er minder damherten zijn. Een van de jeugdige deelnemers heeft overigens de stand bijgehouden: aan het eind van de wandeling had hij toch nog 68 damherten geteld.

Van het Heitje trokken we langs het zweefvliegveld naar Starrenbroek. Golvende duintjes, velden met bloeiend gras, hier en daar een meidoorn, kleine groepjes damherten in de lichte nevel, een jagende sperwer en een opkomende zon. ‘Het lijkt wel de savanne in Afrika’, zei een van de deelnemers. De tijgerspin -één van de 'small five' paste precies in dat plaatje.



De watervlakten bij de vijfsprong en op het Haasveld maakten het plaatje compleet: een wadende reiger, de roep van de tureluur en slobberende eenden, alles even vredig en stil.

Via het Lange Velletje liepen we terug naar de Haasvelderweg. Vanaf de Mensedam over het Oosterkanaal nog een stukje over onverhard pad, waar de blauwvleugelsprinkhanen her en der voor ons uit vlogen. Kwart voor 9 terug bij ingang De Zilk.